Calliope Hummingbird Facts: Zwierzęta Ameryki Północnej
Opis fizyczny
Kolibry są uważane za najmniejszego ptaka w Ameryce Północnej. Jeśli chodzi o wielkość, koliber dorosłego kalusu mierzy od około 2, 8 do 4 cali (7 i 10 centymetrów) długości, ma rozpiętość około 4, 33 cala (11 centymetrów) na skrzydłach i waży poniżej jednej dziesiątej uncja (od 2 do 3 gramów). Jeśli chodzi o ich wygląd, ptaki te są błyszczące zielone na koronie, z ciemnymi ciałami i białymi spodami. Mają stosunkowo krótki dziób i ogon. Dorosłe samice i niedojrzałe mają różowawe pranie na bokach, ciemny ogon z białymi końcówkami i ciemne smugi na gardłach. Z drugiej strony dorosłe samce mają na gardłach czerwone smugi w kolorze wina, ciemny ogon i zielone boki.
Dieta
Jeśli chodzi o dietę, wszystkożerne kolibry kaliopy są zarówno owadożerne, jak i nektarowe. Wiadomo, że ptaki żerują i żywią się owadami. W tym celu początkowo chrząkają owady, a następnie oddalają się od okonia, aby złapać je w powietrzu. Mniejsze owady, które zjadają, zawierają mrówki, chrząszcze, pszczoły, muchy i osy. Poza tym obserwacje zachowania tego ptaka wykazały, że żywią się one również regularnie w studniach lub dziurach w drzewach, które są tworzone przez innych sapsuckerów. Zasadniczo wylizują nektar z kwiatów, używając długich języków. Uważa się, że regularnie odwiedzają kwiaty w kształcie czerwonej rurki, chociaż żywią się również kwiatami niebieskim, żółtym, białym i fioletowym.
Siedlisko i zasięg
Uważa się, że siedlisko hodowlane kolibra kaliope znacznie się różni pod względem wysokości, choć na ogół wydaje się, że preferują otwarte obszary krzewów. To normalne, że gniazdowanie zachodzi na wyższych wysokościach, szczególnie w górach. Wysokości gniazd zazwyczaj wahają się od 2 do 65 stóp nad ziemią. Ptaki wykorzystują otwarte lasy górskie, zarośla olchowe, wierzby i łąki górskie. Można je również zobaczyć na pustyniach, półpustynnych obszarach, chaparral i nizinnych zarośniętych obszarach w okresie zimowym i migracji. Z tego, co wiadomo, kolibry kaliopowe gniazdują w zachodniej Ameryce Północnej od południowej Kolumbii Brytyjskiej do południowo-zachodniej Alberty, przez Waszyngton, Nevadę, Oregon i Kalifornię do północnej Baja California i na wschód do Wyoming, Utah i Kolorado. Zimą można je również zobaczyć w północnym do środkowego Meksyku. Przenoszą się głównie przez Arizona i Nowy Meksyk oraz północny Meksyk w okresie wiosenno-letnim.
Zachowanie
Ogólne zachowanie kolibra kalifornijskiego przypomina zachowanie innych gatunków kolibrów. Są to samotne ptaki wędrowne, które oddziałują tylko z osobnikami tego samego gatunku podczas sezonu godowego. Zazwyczaj jednak dzielą swój zasięg z ryży kolibry. Kolibry kalusów wędrują co roku od ich zasięgu letniego do zimowego i z powrotem. Gdy zatrzymują się, aby zatankować nektar, istnieje duża szansa, że zostaną zauważeni w różnych miejscach na ich trasach.
Reprodukcja
Jeśli chodzi o reprodukcję, normalne jest, że dorosłe samce przybywają na teren lęgowy przed samicami, w połowie kwietnia i na początku maja. Samce są bardzo energiczne w obronie swoich terytoriów lęgowych, gdzie nadal rozmnażają się z wieloma samicami, co oznacza, że są poligyniczne. Samce ścigają samice w sezonie lęgowym, na który kobiety odpowiadają, uciekając lub ukrywając się. Dorosły samiec, łapiąc samicę, wykazuje eksponaty terytorialne, takie jak brzęczenie, nurkowanie, zawisanie i wokalizowanie. Zanim młode wylęgną się z jaj, samce opuszczają lęgowiska i nie biorą udziału w wychowaniu młodych. Z drugiej strony samice budują otwarte gniazdo kubków w drzewie iglastym pod zwisającą gałęzią. Mogą również wykorzystywać olchy i jabłonie w zależności od ich siedlisk. Te konstrukcje są ważne, ponieważ samica może wielokrotnie korzystać z tego samego gniazda w ciągu kilku lat. Samica składa dwa jaja od końca maja do początku lipca, a następnie inkubuje się przez 15 do 16 dni. Młodzi zazwyczaj zaczynają latać 20 dni po wykluciu.
