Co to jest pasmo skandynawskie?
Skandynawskie pasmo górskie biegnie wzdłuż Półwyspu Skandynawskiego. Czasami nazywany jest on Scandes. Zachodnia strona pasma graniczy z morzami norweskimi i północnymi, a północny zachód prowadzi do Finlandii. Północna strona pasma tworzy międzynarodową granicę między Szwecją a Norwegią i wznosi się do około 6600 stóp w Arktyce. Góry pasma nie są zbyt wysokie, ale należą do najbardziej stromych na świecie. Galdhøpiggen to 8, 100 stóp, co czyni go najwyższym szczytem w tym zakresie oraz w Norwegii. Kebnekaise stoi 6903 stóp nad poziomem morza i jest górą pasma po szwedzkiej stronie granicy. Halti stoi na wysokości 3434 stóp i jest najwyższy po stronie fińskiej. Wilgoć z Oceanu Atlantyckiego ochładza się na północnym krańcu pasma tworząc lodowce i pola lodowe. Wraz ze wzrostem wysokości spadek temperatury powoduje wieczną zmarzlinę w południowej Norwegii na wysokości 4900 stóp.
Pochodzenie gór
Geolodzy zgadzają się, że skandynawski zasięg został podniesiony w podobny sposób jak w górach Wschodniej Grenlandii i Wielkiej Strefy Podziału Australii. Uważa się, że procesy tektoniczne doprowadziły do powstania gór około 66 milionów lat temu. Badanie z 2002 r. Sugerowało, że góry i wszystkie inne góry utworzone na pasywnych marginesach kontynentalnych wzrosły z powodu naprężeń dalekiego pola, które wystąpiły w litosferze. Badanie sugeruje również, że zakres skandynawski jest masywną antyklinalną fałdą litosferyczną. Składanie wynikało z poziomej kompresji cienkiej skorupy na brzegach. Jednak kilku naukowców opracowało własne rozumienie, w jaki sposób powstał zakres, w tym diapiryzm, który wystąpił w asthenosferze. Inna hipoteza sugeruje, że zmiana gęstości litosfery nastąpiła na skutek oddzielenia się pióropuszu Islandii od Skandynawii i Grenlandii.
Orografia
Wyższe góry w zasięgu o wysokości do 6000 stóp są skoncentrowane w południowej Norwegii między Trondheim a Stavanger. Gdy zbocza góry w kierunku fiordu Trondheim, szczyty zmniejszają się do około 1500 stóp. Szczyty stają się wtedy wyższe, ponieważ zasięg kieruje się na północ w kierunku szwedzkiej Laponii. Najwyższa góra to Galdhøpiggen na wysokości 8 100 stóp; znajduje się w południowej części pasma w Norwegii. W Szwecji pasmo górskie rozciąga się od północnej Dalarny i kieruje się na północ. W odróżnieniu od innych pasm górskich, skandynawska gama nie ma „topografii alpejskiej”, a kiedy to się dzieje, nie odnosi się do wysokości, na której powinna się znajdować. znajdują się na wysokości 3000 stóp - 4500 stóp. Förfjäll znajduje się po wschodniej stronie pasma górskiego po szwedzkiej stronie granicy. Są wyższe niż 3000 stóp. Förfjäll ciągnie się przez około 404 mil od Dalarny do Norrbotten. Dziesięć najwyższych gór w zasięgu znajduje się w Norwegii; sześć w Oppland i cztery w Sogn og Fjordane.
