Co to jest prysznic meteorytowy?

Prysznice meteorów można zobaczyć na nocnym niebie, pojawiające się jako świecące ślady światła, które wielu ludzi często określa jako spadające lub spadające gwiazdy. Zjawisko to występuje w określonych porach roku, chociaż może się zdarzyć również w znacznie mniejszych ilościach, znanych jako sporadyczne meteory.

Pomimo powszechnego nazewnictwa opisującego to zjawisko astronomiczne, deszcz meteorów nie jest tak naprawdę spadającą gwiazdą. Zamiast tego, meteory są wywoływane przez komety, które są zakurzonymi kulami lodu, które przemieszczają się bardzo blisko Słońca. Gdy lód się nagrzewa, wiele małych kawałków odrywa się i nadal krąży wokół Słońca. Ten kołowy szlak może przeciąć ścieżkę kilku planet, w tym Ziemi. Gdy Ziemia wkracza na ścieżkę gruzu, maleńkie cząsteczki są podgrzewane przez wysoką prędkość i tarcie spowodowane wejściem w atmosferę Ziemi. Większość tych cząstek spala się przed dotarciem do lądu, ale proces ten tworzy świecące smugi widoczne dla ludzi poniżej.

Prysznice meteorytów mogą trwać zaledwie kilka dni lub mogą trwać tak długo, jak tygodnie, w zależności od szerokości szlaku komety na orbicie. Kiedy Ziemia dokona swojej pełnej orbity w następnym roku, ponownie przecina ścieżki ze szczątkami kosmosu, pozwalając ludziom na Ziemi zobaczyć deszcz meteorów. Ta spójność pozwala naukowcom przewidzieć daty deszczów meteorów, które zamieniają je w coroczne wydarzenia. Niektóre z najbardziej znanych deszczów meteorów widzianych z Ziemi są wymienione poniżej.

Perseid Meteor Shower

Prysznic meteorów Perseidów występuje co roku między 17 lipca a 24 sierpnia, a szczyt aktywności zwykle spada 12 sierpnia lub 13 sierpnia. W szczytowym okresie obserwatorzy odnotowali, że widzą od 60 do 100 smug świetlnych na godzinę, co sprawia, że prysznic Perseidów jest jednym z najjaśniejsze wyświetlacze meteorytów. Ten deszcz meteorów składa się ze szczątków komety Swift-Tuttle, która ma szerokość większą niż 16 mil i okres orbitalny 133 lata. Jego nazwa pochodzi jednak od konstelacji Perseidów, której nazwa pochodzi od greckiego boga Perseusza. Ten deszcz meteorów jest widoczny przede wszystkim na półkuli północnej, chociaż na półkuli południowej zaobserwowano mniej meteorów.

Orionid Meteor Shower

Prysznic meteorytów Orionid występuje co roku w październiku, przy czym szczyt aktywności generalnie spada między 21 a 22 października. Obserwatorzy odnotowują od 50 do 70 smug światła na godzinę w tym przedziale czasowym. Prysznic meteorytów Orionidów składa się z gruzu z Komety Halleya, który ma szerokość większą niż 6, 8 mil i okres obiegu od 74 do 79 lat. Jego nazwa pochodzi od konstelacji Oriona, której nazwa pochodzi od postaci z mitologii greckiej.

Taurid Meteor Shower

Deszcz meteoru Taurida można zobaczyć zarówno na północnej, jak i południowej półkuli. Na półkuli północnej jest ona widoczna między 20 października a 10 grudnia, a na półkuli południowej jest widoczna między 10 września a 20 listopada. Deszcz meteorytów Taurida składa się ze szczątków komety Encke, która jest prawie 3 mile w średnica i okres orbity wynosi 3, 3 roku. Niedawno naukowcy odkryli dodatkowy ślad meteorów Taurida, który obejmuje 2 szczególnie duże asteroidy o średnicy od 650 do 900 stóp. Naukowcy obliczają, że te asteroidy mogą nawiązać kontakt z powierzchnią Ziemi w 2022, 2025, 2032 i 2039. Te asteroidy są wymienione jako potencjalnie niebezpieczne przez Międzynarodową Unię Astronomiczną i uważa się, że są w stanie wygenerować wystarczającą siłę podczas zderzenia, aby zniszczyć całe kontynenty.

Geminids Meteor Shower

Deszcz meteorytów Geminidów występuje każdego roku między 7 grudnia a 17 grudnia. Badania wskazują, że liczba śladów światła pozostawionych przez ten prysznic może wzrastać z roku na rok, przy czym najwyższa liczba obserwacji odnotowywana jest między 120 a 160 na godzinę. Ten deszcz meteorów jest jednym z jedynych wydarzeń rocznych nie spowodowanych przez szlak komet. Zamiast tego Geminidy wywodzą się z komety skalnej, która jest stosunkowo rzadkim ciałem astrologicznym zbudowanym z jądra skalnego. Oznacza to, że ślady światła widoczne podczas prysznica nie pochodzą z zakurzonych kawałków lodu, ale z kawałków skały. Ta kometa rockowa, która porusza się bliżej słońca niż jakiekolwiek inne ciało kosmiczne, znana jest jako Faeton 3200.

Lyrid Meteor Shower

Deszcz meteorytów Lyridów odbywa się każdego roku między 16 kwietnia a 26 kwietnia, a szczytowa aktywność występuje zazwyczaj 22 kwietnia. Tego dnia średnia liczba smug świetlnych wynosi około 10, chociaż niektórzy twierdzą, że widzieli aż 20 w czas. Liryczny deszcz meteoru składa się ze szczątków komety C / 1861 G1 Thatcher, której okres orbity wynosi około 415 lat. Deszcz meteorów ma zapisaną historię ponad 2600 lat.

Prysznic Meteor Draconida

Deszcz meteorytów Drakonidów występuje co roku między 6 października a 10 października. Najcięższą aktywność można zazwyczaj zaobserwować 8 października, z ekstremalnymi skokami aktywności w 1933, 1946, 1998, 2005 i 2012 r. W tych latach Ziemia przeszła przez najcięższy obszar szczątków komet. Ten gruz pochodzi z komety 21P / Giacobini-Zinner, która ma średnicę 1, 24 mili i ma okres orbity około 6, 6 lat. Widać to z najlepszą jasnością na półkuli północnej i tuż po zachodzie słońca, co jest wyjątkowe, ponieważ większość deszczów meteorów jest najsilniejsza przed świtem.

Kiedy jest następny prysznic meteorytowy?

Poza wymienionymi wyżej deszczami meteorytów, następnym prysznicem, który ma się pojawić w 2017 roku, jest deszcz meteorytów Andromedida. To wydarzenie ma miejsce od 25 listopada do 27 listopada, ze średnią szybkością 5 meteorów widocznych na godzinę.

Prysznice meteorów najlepiej oglądać poza miastami, ponieważ sztuczne światło może zasłaniać widok nocnego nieba. Obserwatorzy deszczu meteorytów powinni próbować zlokalizować piastę, z której pochodzi prysznic. Większość meteorów będzie widoczna między tym hubem a niebem bezpośrednio powyżej. Ogólnie rzecz biorąc, godziny pomiędzy północą a świtem zapewniają najlepsze możliwości oglądania, ponieważ to wtedy, gdy lokalizacja widza jest zwrócona w kierunku orbity Ziemi.