Co to jest stan wyjątkowy?

Stan wyjątkowy to legalna deklaracja rządu złożona w czasie zagrożenia narodowego lub katastrofy. Pozwala rządowi na uzyskanie wyjątkowych uprawnień. W wielu krajach ramię wykonawcze rządu ogłasza stan wyjątkowy. Zagrożenia, które mogą spowodować ogłoszenie stanu wyjątkowego, obejmują zbrojne działania przeciwko państwu (takie jak zamach stanu), kryzys finansowy, epidemie, klęski żywiołowe lub ataki zewnętrzne. Podczas stanu wyjątkowego rząd ma kontrolę nad życiem obywateli w działaniach poprzez implikacje takie jak ustanowienie godziny policyjnej, ewakuacja osób, poszukiwanie własności prywatnej bez nakazów i zakazów podróży.

Prawo międzynarodowe dotyczące stanu wyjątkowego

Prawo międzynarodowe, w ramach Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych w art. 4, wymienia coś, co nazywa się prawami niepodlegającymi derogacji . Konwencja obowiązuje wszystkich członków ONZ. W związku z tym kraje powinny poinformować ONZ o stanie wyjątkowym, przyczynach tego stanu, dacie rozpoczęcia oraz środkach, jakie należy podjąć w celu złagodzenia stanu wyjątkowego. Inne organy międzynarodowe, których przepisy dotyczą stanu wyjątkowego, obejmują europejską konwencję praw człowieka i amerykańską konwencję praw człowieka. ONZ zaleca przyjęcie pewnych zasad w ustawodawstwie krajowym. Zasady te służą do kierowania działaniami państwa w sytuacjach awaryjnych. Wśród zasad znajduje się przekazywanie deklaracji organom publicznym i międzynarodowym oraz pełna zgodność z prawem międzynarodowym.

Stan wyjątkowy i prawa człowieka

Podczas stanu wyjątkowego prawdopodobieństwo nadużywania praw człowieka jest wysokie. Jednak lokalne i międzynarodowe organizacje praw człowieka zidentyfikowały podstawowe prawa, których nie można naruszyć, w żadnych okolicznościach. Prawa takie obejmują prawo do życia, wolność od tortur i niewolnictwa oraz prawo do humanitarnego traktowania, wolność myśli, sumienia i religii. W stanach wyjątkowych zainteresowane strony powinny przestrzegać praw mniejszości. Państwo powinno również traktować swoich obywateli w takich sytuacjach w sposób humanitarny.

Uprawnienia awaryjne

Rząd ma pewne konstytucyjne uprawnienia podczas stanu wyjątkowego, które obejmują zakaz zgromadzeń publicznych, opracowywanie specjalnych przepisów dotyczących nieprzestrzegania przepisów dotyczących postępowania z osobami niewspółpracującymi, konfiskatę i niszczenie własności prywatnej, poszukiwanie prywatnych pomieszczeń bez uprzedniego nakazu i ewakuacja osób.

Nadużycie uprawnień awaryjnych

Nadużycie uprawnień nadzwyczajnych przez strony zaangażowane w łagodzenie zagrożeń jest wysokie w sytuacjach nadzwyczajnych. Z tego powodu ramiona rządu i organów zewnętrznych mają do odegrania rolę, aby zapewnić, że urzędnicy nie nadużywają tych uprawnień. Ustawodawca ma mandat do regularnego przeglądu sytuacji nadzwyczajnej, aby zapewnić, że nie doszło do naruszenia ram prawnych. Sądownictwo powinno zapewnić sprawiedliwe procesy dla wszystkich osób, poza oceną legalności ogłoszenia stanu wyjątkowego. Państwo powinno współpracować ze swoimi obywatelami w rozwiązywaniu problemów dotykających kraj w czasie kryzysu. Społeczność międzynarodowa ma obowiązek działać w granicach prawnych, aby pomóc państwu w radzeniu sobie z krytycznymi warunkami, przy jednoczesnym poszanowaniu podstawowych praw i wolności.

Ostatnie stany wyjątkowe

Niektóre niedawne wydarzenia w różnych krajach skłoniły do ogłoszenia stanu wyjątkowego. Luizjana ogłosiła stan wyjątkowy 17 lutego 2017 r. Po tornado na wschód od Nowego Orleanu. Ataki w Paryżu w listopadzie 2015 r. Doprowadziły do ogłoszenia stanu wyjątkowego we Francji.