Cztery gatunki godwits żyjących dziś na świecie
Godwits to ptaki wędrowne z rodzaju Limosa należące do rodziny ptaków Scolopacidae rzędu Charadriiformes. Ptaki migrują ze swoich lęgowisk w północnych częściach Europy, Azji i Ameryki Północnej w kierunku południowym. Jeden gatunek godwit ma najdłuższy rekord latania. Ptaki mają długie rachunki, które ułatwiają ich żywienie. Kule i szpony są bardzo podobne do godwitsów. Jednak lekko odwrócone lub proste banknoty bogów pomagają odróżnić je od kul, które mają rachunki w kształcie półksiężyca. Dłuższe nogi godwitsów pomagają również zidentyfikować je przeciwko szewcom.
4. Czarnogłowy
Limosa limosa jest gatunkiem godwit, którego zasięg rozciąga się od Islandii przez Europę do Azji Środkowej. Ptaki zimują tak daleko na południe, jak subkontynent indyjski i Australia. W ich zasięgu lęgowym ptaki można spotkać na wilgotnych łąkach, bagnach, wrzosowiskach, brzegach jezior i torfowiskach. Zazwyczaj wolą żyć w głębi lądu i w pobliżu siedlisk słodkowodnych. Ptaki mają matowe szaro-brązowe zimowe upierzenie, ale w sezonie lęgowym klatka piersiowa, szyja i głowa mają pomarańczowe upierzenie. Pogrubione białe i czarne paski skrzydeł są wyraźnie widoczne w locie. Kolor banknotów różni się również w zależności od pory roku. Zimą rachunek jest różowy u nasady i ciemny na końcu, podczas gdy w sezonie rozrodczym, rachunek jest żółtawy do pomarańczowo różowego u nasady, podczas gdy końcówka pozostaje ciemna. Nogi są długie i niebiesko-szare w kolorze. Trzy podgatunki tego ptaka to L. l. limosa, L. l. islandica i L. l. melanuroidy . Ptaki były intensywnie polowane w przeszłości, a Francja nadal poluje na ten gatunek w dużych ilościach nawet dzisiaj. Zatem ptaki te są klasyfikowane przez IUCN jako „bliskie zagrożenia”.
3. Hudsonian Godwit
Limosa haemastica jest gatunkiem godwit, który hoduje się na Alasce, w północno-zachodniej Kanadzie i Zatoce Hudsona. Zimą ptaki migrują na południe w kierunku południowych Stanów Zjednoczonych i Ameryki Środkowej, a niektóre wędrują do Europy, Afryki Południowej i Australii. Hudsonowskie godwitsy mają cętkowane brązowe plecy i kasztanowe spódnice. Dziób jest różowy i ciemny na końcu Nogi są długie i niebieskawo-szare. Zad jest biały, a ogon czarny. Długość gatunku wynosi od 370 do 420 mm. Ptaki gniazdują na ziemi na bagnistych terenach i żywią się głównie skorupiakami i owadami.
2. Ogoniasty Godwit
Limosa lapponica to ptak brodzący, który rozmnaża się na wybrzeżach Arktyki i tundrze północnej Azji, Skandynawii i Alaski. Ptaki migrują do cieplejszych regionów tropikalnych i temperaturowych aż do Australii zimą. Posiadają rekord wykonywania najdłuższej migracji bez przerwy i najdłuższej migracji bez karmienia wśród wszystkich gatunków ptaków na świecie. Sztylet z ogonem ma długość od 37 do 41 cm od dzioba do ogona. Ptaki mają rachunek, który jest różowy u nasady i ciemny na końcu. Piersi i pod spodem ptaka mają czerwono-czerwone upierzenie w sezonie lęgowym i białawe upierzenie w zimie. Tył jest nakrapiany na szaro. Niebiesko-szare nogi są stosunkowo krótkie. Brak białych prętów skrzydłowych i obecność zakratowanego ogona odróżnia gatunek od czarnego ogona. Ptaki żywią się skorupiakami, owadami i roślinami wodnymi. Budują gniazda kubków w omszałej roślinności i oboje rodzice wysiadują jaja. Ptaki mają trzy podgatunki: L. l. lapponica, L. l. menzbieri i L. l. baueri. Sztylet z ogonem jest gatunkiem „blisko zagrożonym”.
1. Marmurkowy Godwit
Limosa fedoa jest największym gatunkiem godwit, który hoduje się w zachodnich preriach kanadyjskich i jest częścią regionu Great Plains USA. Ptaki migrują do cieplejszych obszarów w celu zimowania. Wybrzeża Kalifornii, Meksyku, Zatoki Meksykańskiej i części Ameryki Południowej służą jako zimowisko tego ptaka. Marmurowy godwit waha się od 40 do 50 cm. Masa ciała waha się od 240 do 520 g. Ptaki mają ciemne, nakrapiane plecy i jasnobrązowe spodnie i pierś. Boki i piersi mają również ciemne paski. Długi różowy rachunek jest ciemny w kierunku końcówki. Owłosione nogi są niebiesko-szare. Ptaki żywią się owadami i skorupiakami, a czasami roślinami wodnymi i można je obserwować na błotnistych terenach, plażach i bagnistych siedliskach. Utrata siedlisk i polowania zmniejszyły populację tych ptaków, ale ponieważ gatunek jest nadal szeroko rozpowszechniony, nadal jest uważany za gatunek „najmniejszej troski”. Istnieją dwa podgatunki marmurkowego godwit: L. f. beringiae i L. f. fedoa .
