Czym była starożytna indyjska praktyka Jauhar?
Co to jest Jauhar?
Królowe i kobiety królewskie praktykowały Jauhar w starożytnych Indiach, szczególnie w czasach królestwa Rajput. Kiedy atakowane przez siły zewnętrzne, te Rajput kobiety dokonały samospalenia, samobójczej ofiary. Ta praktyka została odnotowana od najazdów muzułmanów w średniowieczu i na północy, w Deccan i Gujarat. Kobiety i dzieci, należące do klanu Rajput, zabiłyby się, aby uniknąć gwałtu, zostając niewolnikami lub zabitymi. Ogromna większość tych praktyk Jauhar była wykonywana w dużych grupach jako akt protestu przeciwko inwazjom i jako sposób na zachowanie ich dumy i honoru kulturowego.
Co się dzieje podczas Jauhar?
Zapisy wskazują, że Jauhar miało miejsce w nocy. Bramińscy księża uczestniczyli w tej praktyce, intonując teksty wedyjskie. Te teksty są najstarszymi świętymi pismami hinduizmu. Gdy śpiewali kapłani bramińscy, kobiety rzucały siebie i swoje dzieci w ogień podczas noszenia sukni ślubnych.
Następnego ranka mężczyźni wykonali rytuał Saka. Wykąpali się, założyli szafran, włożyli liść tulsi do ust i zaznaczyli czołami popioły swoich żon i dzieci. Mężczyźni ruszyli w bitwę z wrogiem. Mężczyźni też nie pozwolili się zabrać żywcem.
Ćwicząc Jauhar, Rajput pozbawił wrogów wspaniałego zwycięstwa.
Najbardziej znany egzemplarz Jauhar
Jeden z najbardziej godnych uwagi wystąpień Jauhar miał miejsce w 1303 r. W Forcie Chittorgarh, jak wspomniano w epickim wierszu Padmavat. Ten fort znajduje się w północno-zachodnim regionie kraju i był jednym z największych w tamtych czasach. Król Rawal Ratan Singh kontrolował ten fort, kiedy najechał Alauddin Khilji, sułtan Delhi. Według Padmavati sułtan chciał królowej Rani Padmini dla swojego haremu. Wysłał wiadomość do króla Singha, proponując oszczędzić fort na jedno spojrzenie na królową. Król zgodził się, a sułtanowi pozwolono zobaczyć królową przez lustrzane odbicia. Gdy sułtan odchodził, jego armia wtargnęła do bramy i zdobyła króla.
Słysząc tę wiadomość, królowa zgodziła się dołączyć do haremu sułtana, pod warunkiem, że może przywieźć ze sobą 700 kobiet. Te kobiety były noszone w palanquins, typie wózka bez koła. Królowa ukrywała wojowników w tych palankach i najechała obóz sułtana, aby odzyskać męża. Rozpoczęło się bitwy, w których król został zabity. Aby uniknąć jej losu, królowa, kobiety i dzieci popełniły Jauhar.
Krytyka Jauhara
Praktyka Jauhar jest ściśle związana z Sati, praktyką hinduską, w której wdowa rzuca się na stos pogrzebowy męża, aby popełnić samobójstwo. Ponieważ Sati jest krytykowana i blisko spokrewniona z Jauhar, Jauhar jest również mocno krytykowany. Krytyka ta jest szczególnie powszechna wśród ludzi nieazjatyckich kultur i religii innych niż hinduizm. Jest postrzegana jako odczłowieczenie dla kobiet, ponieważ akt samobójstwa odgrywa tak ważną rolę w żonie, która demonstruje jej oddanie mężowi. Jauhar był również związany z japońskim aktem honoru, samobójstwem, aktem zabijania się, aby uniknąć porażki (a także wstydu z niektórych działań). W Indiach zarówno muzułmańscy, jak i brytyjscy najeźdźcy próbowali powstrzymać praktyki zarówno Jauhara, jak i Sati.
