Gdzie są uprawiane żurawiny?
Ponieważ potencjalne korzyści zdrowotne żurawin stają się coraz bardziej rozpowszechnione, ich konsumpcja rośnie na całym świecie. Niemniej jednak produkcja żurawin nie jest równomiernie rozłożona w sektorach rolniczych różnych krajów. W rzeczywistości około 98% światowej produkcji pochodzi wyłącznie ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. Mimo że generalnie podobne procesy zachodzą w produkcji żurawin wśród krajów uprawiających owoce, każde miejsce ma swoje unikalne cechy, które określają produktywne wyniki. Rozbijamy listę 10 najlepszych krajów produkujących żurawinę, w oparciu o ich poziomy produkcji w tonach, i staramy się przedstawić wgląd w przyczyny wyraźnej przewagi Ameryki Północnej w uprawie tego „super owoców”.
10. Tunezja - 180
Tunezyjscy plantatorzy muszą wprowadzić wiele ważnych parametrów, aby zapewnić opłacalność komercyjnego handlu żurawiną. Obejmują one stan fizjologiczny roślin w następstwie przełomowego okresu zimowania, posiadającego glebę lub podłoże sprzyjające wzrostowi, odpowiednią powierzchnię uprawy i wydajne systemy nawadniania. Godny uwagi asortyment odmian żurawinowych to „Stevens”, „Bergman”, „Ben Lear” i inne. Tunezyjskie żurawiny są często uprawiane w sąsiednich uprawach borówki amerykańskiej. W przeciwieństwie do większości pozostałych krajów z naszej listy, plantatorzy w Tunezji często nie mają gleb torfowych i muszą odpowiednio zaplanować i zmodyfikować swoje lokalne gleby. Tunezja produkuje około 180 ton żurawiny rocznie.
9. Macedonia - 290
Macedonia produkuje około 290 ton żurawiny rocznie. Ostatnie kroki w przygotowaniach do produkcji żurawiny w kraju obejmują rozrzucanie warstw piasku na wybranym terytorium, gdy jest ono już gotowe do sadzenia. Sadzonki z pełnych roślin żurawinowych są wyciskane w piasek, a teren jest następnie zalany wodą. Konsekwentne podlewanie jest niezbędne, dopóki nowe rośliny nie zbudują się. Nowe rośliny żurawinowe zaczną dostarczać jadalne produkty w ciągu następnych dwóch lat, ale potrzeba jeszcze kilku lat na zebranie tego, co może być uznane za opłacalne komercyjnie.
8. Ukraina - 400 ton
Ukraina produkuje około 400 ton żurawin rocznie. Ostatnie zalanie żurawinowego sezonu rozwija się w czasie żniw, kiedy wszystkie ukraińskie łóżka żurawinowe są zabezpieczone wodą. Niezwykła maszyna do zbierania żurawiny jest przepychana przez łóżko, aby podsycać wodę i mieszać jagody z winorośli. Maszyny używane do zbioru żurawiny są lekkie i wyposażone w nadmuchiwane opony, które poruszają się po bagnach bez szkody dla roślin. Żurawiny ślizgają się w wodzie, więc wznoszą się na powierzchnię. „Wybuchowe wybuchy” są wykorzystywane do koraliowania jagód i przyciągania ich do punktu zbierania wzdłuż krawędzi łóżka. Kolejne ręczne zbieranie jest najpoważniejszą i najbardziej pracochłonną pracą całego zbioru żurawiny. Jagody są wyrzucane z wody, układane w wozy, i zabierane do suszenia i sortowane ręcznie.
7. Rumunia - 563 tony
W Rumunii rozkwitają żurawiny, w szczególności ze względu na rodzaj kwaśnej gleby torfowej, która w rzeczywistości szkodzi licznym asortymentom innej flory. Aby zbudować farmę żurawinową w celach handlowych w Rumunii, należy podjąć szczegółową procedurę. Cała roślinność jest wydalana z wybranego terytorium i wypychana na boki. Roślinność ta jest później wykorzystywana jako materiał podstawowy do wałów, które obejmują przyszłą nizinę żurawinową. Powodem występowania grobli jest zatrzymywanie wody w czasach powodzi i zagnieceń między łóżkami żurawinowymi. Prędzej czy później, w trakcie procesu rozwoju, wyrzucane są również jeziora i woda dla wód. Wprowadzono także leje do systemów nawadniania. Rumunia produkuje około 563 ton żurawiny rocznie.
6. Łotwa - 617
Żurawina i borówka wysoka są na ogół nowymi uprawami do ekstensywnej uprawy handlowej na Łotwie. Osiedla żurawinowe jako podstawową działalność gospodarczą po raz pierwszy założono tutaj w 1985 roku. Obecnie średnia powierzchnia upraw dla poszczególnych gospodarstw żurawinowych wynosi około 100 hektarów, co czyni je trzecią co do wielkości na świecie. Tamtejsze farmy jagodowe, w przeciwieństwie do innych krajów europejskich, są niewiele większe, średnio około 170 hektarów. Regiony łotewskie znane ze swoich nizin torfowych o wysokiej zieleni zostały w znacznym stopniu wyczerpane i coraz częściej są wykorzystywane jako pola żurawinowe. Na Łotwie takie uprawne terytoria bagienne mają łącznie około 10 000 hektarów. Łotewskie uprawy żurawiny i borówki często uprawiane są na tych samych osiedlach w ramach podobnych programów i uprawiane są we wszystkich czterech regionach uprawy „produktów ekologicznych” w kraju. Kraj produkuje około 617 ton żurawiny rocznie.
5. Azerbejdżan - 2.800
Azerbejdżan odnotowuje roczną produkcję około 2800 ton żurawiny. Żurawinowe bagna w Azerbejdżanie są podlewane od czasu do czasu wśród rozwijających się pór roku. Obszary są przepełnione wiosną i późną jesienią, jeśli sezonowe pokrywy lodowe są normalne. Cały produkt żurawinowy może zostać utracony w tak zwanym „morderczym lodzie”, jeśli kwiaty i młodzieńcze jagody nie są zapewnione pod prysznicem wody. Pod koniec sezonu rozwijającego się powódź może być ważna dla ochrony dorosłych jagód przed lodem, podczas gdy ramy tryskaczy są wykorzystywane do lżejszych lodów. Również latem żurawinowe bagna są podlewane, co dodatkowo stanowi unikalny rodzaj zwalczania szkodników owadów. Taka woda jest odwracana od utrzymywania jezior, aby zminimalizować wpływ na pobliskie strumienie.
4. Białoruś - 8000
Białoruś zajmuje czwarte miejsce, z roczną produkcją 8000 ton żurawiny. W momencie, gdy ludzie odkrywają, że żurawina jest rośliną bagienną, to oczywiście skłania niektórych do myślenia, że żurawina rozwija się w wodzie. Podczas gdy owocny rozwój żurawiny wymaga przyzwoitego zaopatrzenia w wodę, nie rozwijają się one tak naprawdę. Rzeczywiście, duża ilość odsłoniętego brudu może być istotna w okresie rozwoju, a torfowiska często są często osuszane. Mimo to większość rodzajów roślin wymaga zwyczajowego podlewania, a wśród nich są żurawiny. Podmokłe tereny Białorusi są idealne z takich powodów.
3. Chile - 82 000
W ostatnich latach produkcja żurawin w Chile rośnie i oczekuje się, że wzrośnie jeszcze bardziej. Powodem tego wzrostu jest ekspansja obszarów do zbioru. Wraz ze wzrostem produkcji żurawiny Chile staje się jeszcze ważniejszym eksporterem owoców. Głównymi odbiorcami chilijskiego eksportu żurawiny są Chiny, Ameryka Północna i Europa. Jedną z zalet sezonu zbiorów w Chile jest ich położenie na półkuli południowej. Oznacza to, że okres wegetacyjny w Chile występuje w innym czasie niż sezon wegetacyjny innych dużych rynków w Ameryce Północnej i Europie.
2. Kanada - 176 036 ton
Kanada jest drugim najbardziej produktywnym producentem żurawin na świecie, a kraj odnotowuje roczną produkcję w wysokości 176 036 ton. W niektórych miejscach rosnące operacje przekształciły nawet całe krajobrazy. Kanadyjska firma Upper Canada Cranberries jest największą firmą uprawiającą żurawinę we wschodnim Ontario, a oni byli wśród firm, które zakłóciły naturalne środowisko Wschodniego Ontario poprzez swoją działalność tam. Położenie górnego gospodarstwa żurawinowego w Kanadzie jest oczywiście niezaprzeczalnym bagnem, co potwierdzają ogromne ilości torfu i jego kwaśnej gleby. Może się tak zdarzyć, że w pierwszej połowie ubiegłego stulecia przesiąkanie w tym obszarze drastycznie zmieniło to miejsce, częściowo z powodu strategii wykorzystywanych jako część nowych metod uprawy żurawiny. W związku z tym terytorium uprawiane obecnie przez Żurawinę Górnej Kanady nie jest już bagnem i środowiskiem, które prawdopodobnie wkrótce nie powróci do swojego naturalnego stanu.
1. Stany Zjednoczone - 381 018 ton
Żurawina jest szczególnie dochodową rośliną w niektórych stanach amerykańskich. Nic dziwnego, że Ameryka prowadzi z roczną produkcją 381 018 ton. W Stanach Zjednoczonych operacja Ocean Spray jest najbardziej rozpoznawalnym procesorem żurawinowym. Długoletnia historia zastosowań leczniczych i kulinarnych owoców sięga czasów przedkolonialnych. Ze względu na ich cierpkość w stanie surowym, większość żurawin przygotowuje się do przetworzonych produktów spożywczych, takich jak soki, sosy, pałeczki i słodzone suszone żurawiny („chrupki”), ponieważ są one bardziej atrakcyjne dla podniebienia nabywców. Sos żurawinowy to tradycyjna słodka strona podczas świąt Bożego Narodzenia i Święta Dziękczynienia w Stanach Zjednoczonych. Pośród rozwijających się pór roku łóżka żurawinowe nie są często podlewane, ale są rutynowo spryskiwane, aby utrzymać wilgotność gleby. Jesienią spływają łóżka, aby zachęcić do żniw (tworząc „torfowiska”) i ponownie w miesiącach zimowych, aby zabezpieczyć się przed niskimi temperaturami.
Najwięksi producenci żurawin
| Ranga | Kraj | Produkcja w tonach |
|---|---|---|
| 1 | Stany Zjednoczone Ameryki | 381 018 |
| 2 | Kanada | 176 036 |
| 3 | Chile | 82 000 |
| 4 | Białoruś | 8000 |
| 5 | Azerbejdżan | 2800 |
| 6 | Łotwa | 617 |
| 7 | Rumunia | 563 |
| 8 | Ukraina | 400 |
| 9 | Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | 290 |
| 10 | Tunezja | 180 |
| 11 | indyk | 114 |
| 12 | Hiszpania | 100 |
| 13 | Bułgaria | 90 |
| 14 | Francja | 53 |
