Jaka jest różnica między organicznym a nieorganicznym?

Definicje związków organicznych i nieorganicznych

Związek organiczny odnosi się do substancji chemicznych, które zawierają węgiel w swojej strukturze. Węgiel występujący w organizmach żywych sprawia, że ​​jest organiczny, ale inne pierwiastki, takie jak wodór, tlen i azot, mogą również występować z powodu wiązań węglowych.

Z drugiej strony naukowcy określają związek nieorganiczny jako pozbawiony cząsteczek węgla. Zwykle są syntetyzowane przez systemy geologiczne i pochodzą z minerałów. Produkcja tych związków polega na interwencji człowieka lub eksperymentach z laboratoriów.

Żywność organiczna

Terminy organiczne i nieorganiczne są również stosowane rolniczo w odniesieniu do żywności. Żywność ekologiczna to żywność uprawiana bez śladów substancji chemicznych, takich jak herbicydy, pestycydy, nawozy, osady ściekowe i promieniowanie jonizujące. Produkcja żywności ekologicznej wymaga użycia naturalnych źródeł, takich jak resztki pożniwne i obornik. Jednak nieorganiczna żywność jest tym, co rolnicy rosną dzięki zastosowaniu nawozów sztucznych.

Różnice między związkami organicznymi i nieorganicznymi

Po pierwsze, związki organiczne są wytwarzane przez organizmy żywe i w większości są z nimi związane. Często wynikają one z działalności człowieka, podczas gdy procesy nieożywione wytwarzają związki nieorganiczne. Dlatego powszechne jest stwierdzenie, że związki organiczne zawierają kwasy tłuszczowe, lipidy, białka i enzymy znajdujące się w komórkach organizmów żywych, podczas gdy związki nieorganiczne zawierają sole i metale. Po drugie, związki organiczne zawierają atomy metalu, podczas gdy związki nieorganiczne nie mają atomów metali. Po trzecie, związki organiczne składają się z atomów węgla wraz z atomami wodoru tworzącymi węglowodory. Przeciwnie, związki nieorganiczne nie mają ani wodoru ani węgla.

Wreszcie wszystkie związki organiczne mają bez wyjątku węgiel. Jednak niektóre związki nieorganiczne zawierają w nich węgiel. Na przykład tlenek węgla ma atomy węgla, jednak nie wystarczy zaklasyfikować go do związków organicznych. Ta sama sprawa dotyczy dwutlenku węgla. Stąd wyjątek od ogólnej zasady, jeśli chodzi o związki nieorganiczne.

Przykłady związków organicznych i nieorganicznych

Niektóre przykłady związków organicznych obejmują sacharozę i metan. Sacharoza, powszechnie znana jako cukier, ma nazwę chemiczną zapisaną jako C 12 H 22 O 11. Pierwiastki tworzące cukier to węgiel, wodór i tlen. W rezultacie cukier kwalifikuje się do nazwania związkiem organicznym. Podobnie metan (CH 4 ) ma również w swojej strukturze składniki węgla i wodoru. Stąd metan jest również związkiem węgla.

Z drugiej strony przykładami związków nieorganicznych są siarczek amonu i chlorek wapnia. Skład chemiczny tych dwóch można zobaczyć w ich nazwach chemicznych: odpowiednio (NH 4 ) 2 S i CaCl 2 . Żaden z tych związków nie kwalifikuje się do nazwania organicznym, ponieważ brakuje im węgla.

Podanie

Chemia nieorganiczna jest jednym z najszerszych tematów, ponieważ obejmuje tysiące substancji pozbawionych węgla. Większość związków nieorganicznych znajduje zastosowanie w medycynie i sektorze opieki zdrowotnej. Na przykład chlorki sodu i potasu odciążają pacjentów z osłabienia, którego doświadczają podczas odwodnienia, wymiotów i biegunki. Ponadto tlen jest niezbędny do oddychania, a fluorek sodu do zapobiegania próchnicy zębów. Z drugiej strony, związki organiczne są również niezbędne. Aldehydy, takie jak formaldehyd, mają zasadnicze znaczenie w przechowywaniu próbek biologicznych. Grafit i diamenty są bardzo cenione na rynkach biżuterii na całym świecie.