Lista brytyjskich premierów

Stanowisko premiera w Zjednoczonym Królestwie było takie, które rozwijało się z czasem i nie było celowo stworzonym stanowiskiem na mocy prawa. W XVIII wieku król Jerzy I przydzielił znaczące obowiązki Robertowi Walpole'owi i stał się mniej zaangażowany w spotkania z ministrami. Kiedy Walpole z powodzeniem poradził sobie z kryzysem, król mianował go na kilka stanowisk ministra, skutecznie czyniąc go urzędnikiem władzy państwowej. Ponieważ monarcha, technicznie szef rządu, nie mógł już rządzić bezpośrednio, Walpole zawsze twierdził, że pracuje jako jego asystent. Ogólnie rzecz biorąc, rząd odrzucił pomysł oficjalnego premiera, choć nadal miał kogoś na stanowisku „premiera”. W rzeczywistości tytułowy premier nie był używany aż do podpisania traktatu berlińskiego w 1878 r. I nie był oficjalnie używany i uznawany do 1905 r.

Znani premierzy

Henry Campbell-Bannerman

Pierwszą osobą, która oficjalnie sprawowała, posługiwała się tytułem premiera Wielkiej Brytanii, była Henry Campbell-Bannerman. Doprowadzając do mianowania, po raz pierwszy służył jako przywódca Partii Liberalnej w Izbie Gmin w 1899 r. Został mianowany przez króla Edwarda VII w 1905 r. Na stanowisko premiera. Jego pierwszym obowiązkiem było utworzenie rządu mniejszościowego, ponieważ jego partia nie sprawowała już kontroli w Izbie Gmin. Rozpoczął kampanię na rzecz liberałów w grudniu 1905 r. Z udanymi wynikami. W następnych wyborach uzyskali większość z 216 mandatami. Pod jego kierownictwem rząd ustanowił kilka polityk reformy społecznej. Reformy te obejmowały: bezpłatne obiady szkolne, ustawę o sporach handlowych, która zapewniała ochronę związkom zawodowym, ustawę o odszkodowaniach dla robotników w celu ochrony pracowników przed utratą wynagrodzenia z powodu urazu oraz ustawę o probacjach przestępców, która zapewniała przestępcom alternatywę dla więzienia. Zrezygnował ze stanowiska premiera w kwietniu 1908 r. Z powodu problemów zdrowotnych.

Winston Churchill

Winston Churchill pełnił funkcję premiera w latach 1940–1945 i ponownie w latach 1951–1955. Został premierem po rozpoczęciu drugiej wojny światowej. Churchill odmówił negocjowania pokoju z Niemcami i pomógł krajowi prowadzić wojnę. Stał się najpotężniejszym premierem wojny w historii Wielkiej Brytanii, tworząc i przejmując rolę ministra obrony. Słynie z motywowania Wielkiej Brytanii w tak trudnych czasach. Miał dobre stosunki z USA i wysłał pomoc do Związku Radzieckiego po inwazji Niemiec. Ogłosił zwycięstwo 8 maja 1945 r. I przegrał następne wybory. W 1951 r. Został ponownie mianowany premierem. Podczas drugiej kadencji nadzorował przejście kilku nowych polityk. Obejmowały one: ustawę o kopalniach i kamieniołomach z 1954 r. Dotyczącą zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ustawę o mieszkalnictwie i naprawach z 1955 r., Która stanowiła definicję prawną nieodpowiedniego mieszkania. Churchill popchnął ministra budownictwa mieszkaniowego do wybudowania 300 000 nowych domów, a ministrowi udało się. Wysłał wojska do Kenii i Malajów, aby stłumić tam bunty, silny zwolennik utrzymania Imperium. W 1953 r. Churchill doznał udaru i wyzdrowiał. Jednak jego zdrowie nadal spowalniało go iw 1955 r. Przeszedł na emeryturę.

Margaret Thatcher

Margaret Thatcher jest znana jako pierwsza premier Wielkiej Brytanii. Służyła przez 3 kadencje w latach 1979-1990. Pracowała przy prywatyzacji niektórych gałęzi przemysłu publicznego, takich jak telekomunikacja, gaz ziemny, British Airways i firma samochodowa Rolls Royce. Dodatkowo obniżyła świadczenia publiczne. Jej rząd obniżył podatki dochodowe i zwiększył podatki wydatkowe oraz sprzedał mieszkania publiczne. Prowadziła wojnę z Argentyną, aby utrzymać kontrolę nad Falklandami i wynegocjowała transfer Hongkongu do Chin. Po stwierdzeniu, że Związek Radziecki chce dominacji nad światem, przywódcy tego kraju nadali jej przydomek „Żelazna Dama”.

Obowiązki premiera

Dziś premier jest szefem rządu i przewodzi najwyższej radzie władzy wykonawczej, którą jest rząd. Jako szef gabinetu premier mianuje wszystkich ministrów i koordynuje politykę we wszystkich departamentach rządowych. Premier jest także liderem dużej partii politycznej, która zazwyczaj ma większość w Izbie Gmin, władzy ustawodawczej. Do jego obowiązków ustawodawczych należy kierowanie prawami, tak jak są one tworzone.

Premierzy Wielkiej Brytanii (Wielka Brytania) od 1902 roku

Premierzy Wielkiej Brytanii od 1902 roku	Termin (y) w biurze
Arthur Balfour	1902-1905
Henry Campbell-Bannerman	1905-1908
Herbert Henry Asquith	1908-1916
David Lloyd George	1916-1922
Bonarne prawo	1922-1923
Stanley Baldwin	1923-1924; 1924-1929; 1935-1937
Ramsay MacDonald	1924; 1929-1935
Neville Chamberlain	1937-1940
Winston Churchill	1940-1945; 1951-1955
Clement Attlee	1945-1951
Anthony Eden	1955-1957
Harold Macmillan	1957-1963
Alec Douglas-Home	1963-1964
Harold Wilson	1964-1970; 1974-1976
Edward Heath	1970-1974
James Callaghan	1976-1979
Margaret Thatcher	1979-1990
John Major	1990-1997
Tony Blair	1997-2007
Gordon Brown	2007-2010
David Cameron	2010-2016
Theresa May (zasiadająca)	2016-obecny