Najlepsza równość wynagrodzeń ze względu na płeć, kraje OECD

Średnio kobiety w krajach OECD nadal zarabiają mniej niż ich rówieśnicy płci męskiej. Statystyki z ostatnich prognoz zatrudnienia w krajach OECD ujawniły, że Korea Południowa ma największą różnicę w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn na poziomie 36, 7%, podczas gdy Nowa Zelandia ma najmniejszą różnicę w wysokości 5, 62%. Różnicę w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn mierzy się poprzez określenie różnicy w medianie zarobków kobiet mediana zarobków mężczyzn. W tym artykule przyglądamy się dziesięciu krajom OECD z najmniejszymi różnicami w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn.

10. Włochy (11, 11% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Włochy mają zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć wynoszące 11, 11%, dziesiąte miejsce wśród krajów OECD. Sektory usługowe i finansowe doświadczają największej dysproporcji pod względem płac, podczas gdy mężczyźni zdominowali sektor budowlany i użyteczności publicznej pod względem liczby. Kobiety są niedostatecznie reprezentowane na stanowiskach kierowniczych i zazwyczaj wybierają kariery, które nie są wysokie.

9. Polska (10, 62% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Rozbieżność w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn wynosi 10, 62%. Polska doświadcza takich samych warunków jak Dania w odniesieniu do nierówności płci. Wiele kobiet spędza dużo czasu na nieodpłatnych zadaniach, takich jak prace domowe. Są niedostatecznie reprezentowani na stanowiskach kierowniczych, a większość z nich wybiera różne ścieżki kariery od swoich męskich odpowiedników.

8. Węgry (8, 72% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Nierówność wynagrodzeń dla kobiet i mężczyzn na Węgrzech wynosi 8, 72%. Podobnie jak w wielu innych krajach, kobiety w Polsce są niedostatecznie reprezentowane na stanowiskach kierowniczych, zarabiają mniej niż mężczyźni na równych stanowiskach i muszą pracować mniej godzin, aby zaspokoić obowiązki domowe.

7. Hiszpania (8, 65% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w Hiszpanii wynosi 8, 65%. Średnio kobiety w Hiszpanii muszą pracować 79 dni więcej, aby dopasować dochód osiągnięty przez mężczyzn. Aby mieć taką samą emeryturę dla mężczyzn, kobiety muszą płacić do emerytury przez kolejne 11 lat. Hiszpański system prawny został oskarżony o to, że nie w pełni rozwiązał problem nierówności w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn. Kobiety pracują również mniej godzin, aby móc wykonywać prace domowe.

6. Dania (7, 80% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w Danii wynosi 7, 80%, nieco więcej niż w Norwegii. Według raportu UE większość stanowisk nadzorczych i kierowniczych zajmują mężczyźni, którzy pracują dłużej. Według raportu tylko 4% stanowisk kierowniczych zajmują kobiety. Kobiety pracują krócej, a duża liczba kobiet wykonuje nieodpłatne prace, takie jak prace domowe.

5. Norwegia (7, 01% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Norwegia ma 7, 01% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn, co stanowi prawie połowę różnicy w porównaniu do średniej luki płacowej OECD w wysokości 15, 4%. Według sondażu przeprowadzonego przez UE reprezentacja kobiet na rynku pracy wynosi 73, 8%, czyli znacznie więcej niż 58, 6% średniej UE. W 2003 r. Norwegia uchwaliła ustawę, zgodnie z którą nie mniej niż 40% członków zarządu spółki akcyjnej jest kobietami.

4. Grecja (6, 85% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Pomimo problemów gospodarczych, z którymi boryka się Grecja, różnica w wynagrodzeniach wynosi 6, 85%. Podobnie jak w innych krajach UE, luka została przypisana wyższemu poziomowi bezrobocia wśród kobiet i dyskryminacji w zatrudnieniu. Raport UE sugeruje, że wskaźnik zatrudnienia kobiet w Grecji wynosi 45, 1%. Jest to mniej niż średnia stopa zatrudnienia 58, 5% w UE i 11, 6% niższa niż stopa zatrudnienia mężczyzn. Mimo to rząd wprowadził środki mające na celu ograniczenie segregacji płciowej, takie jak uchwalenie ustawy 1414/84, która znosi dyskryminację ze względu na płeć na rynku pracy.

3. Luksemburg (6, 49% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Według OECD Luksemburg ma lukę płacową w wysokości 6, 49%, nieco wyższą niż w Belgii. Różnica w luce płacowej jest bezpośrednio związana z wyższym poziomem bezrobocia wśród kobiet w porównaniu z mężczyznami. Wskaźnik zatrudnienia kobiet wynosi 59, 0%. Obecnie kobiety szukają więcej edukacji i lepszych miejsc pracy. W porównaniu z 2002 r. Liczba kobiet poszukujących wyższego wykształcenia wzrosła o 17, 6%, czyli o 4, 1% mniej niż mężczyzn. Według indeksu PwC Women in Work Index możliwe jest, że Luksemburg zamknie lukę w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn do 2022 roku.

2. Belgia (6, 41% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Według OECD, Belgia ma najniższą lukę płacową wśród członków OECD w UE. 6, 41% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn wynika przede wszystkim z różnic w wyborze kariery zawodowej między mężczyznami i kobietami oraz z faktu, że kobiety muszą wykonywać prace domowe, które powodują mniej godzin pracy. Kobiety dominują również w niektórych kluczowych sektorach gospodarki; 80% siły roboczej w sektorze zdrowia to kobiety. W sektorze finansowym miejsca pracy są rozłożone równomiernie, jednak mężczyźni zarabiają więcej niż kobiety. W 2012 r. Belgia uchwaliła ustawę, w której stwierdza się, że „różnice w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn powinny być omawiane na wszystkich poziomach negocjacji zbiorowych pracy”, a „mediator w przypadku roszczeń o nierówne wynagrodzenie może być wyznaczony w przedsiębiorstwach” z zamiarem wypełnienia luki.

1. Nowa Zelandia (5, 62% różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn)

Nowa Zelandia ma najniższą różnicę płac w oparciu o płeć w OECD. Mimo że różnica w wysokości 5, 62% wydaje się mniejsza niż w innych krajach, dochody nadal są w pewnym stopniu proporcjonalne. Jednym z czynników przypisywanych niższej luce płacowej jest fakt, że więcej kobiet w Nowej Zelandii poszukuje wyższego wykształcenia, tym samym lądując na wyższych płatnych stanowiskach. Pracodawcy wykazali również dobrą wiarę w zatrudnianie większej liczby kobiet i zasłużenie im płacić. Ustawa o równych wynagrodzeniach z 1972 r. Wprowadza prawny aspekt utrzymania równego wynagrodzenia wśród kobiet i mężczyzn w kraju.