Największe gryzonie na świecie

Gryzonie to największa grupa ssaków, w której odnotowano około 1500 gatunków. Najbardziej znanymi gryzoniami są szczury i myszy, ale są olbrzymie gryzonie rozmieszczone w różnych strefach i regionach ekologicznych na całym świecie. Te gigantyczne gryzonie są czasami spożywane przez ludzi jako pożywienie w swoich regionach. Gigantyczne gryzonie żywią się głównie roślinami, ale niektóre są również wszystkożerne.

Rasy największych na świecie gigantycznych gryzoni

Kapibara

Kapibara jest największym gryzoniem na świecie i pochodzi z Ameryki Południowej w regionach takich jak północna Argentyna, południowa Wenezuela, na wschód od Andów i Kolumbia. Jego głowa i długość ciała wahają się od 1, 06 do 1, 34 metra, wysokość ramion wynosi od 50 do 62 centymetrów i może ważyć od 35 do 66 kilogramów zgodnie z badaniami Inicjatywy ARKive. Kapibara ma tępą głowę, pysk, krótkie częściowo ułożone nogi i mały ogon. Jego futrzana powłoka może być ciemnobrązowa, czerwonawa i żółtawo brązowa, z czarnymi plamkami na twarzy, zadu i zewnętrznej powierzchni kończyn. Żywi się trawą, ziarnami, owocami i roślinnością wodną, ​​jak hiacynt, ponieważ jest biegłą pływaczką. Kapibara jest aktywna rano i wieczorem i mieszka w grupach rodzinnych od 10 do 30 zwierząt, prowadzonych przez dominującego mężczyznę. Kapibary osiągają dojrzałość płciową w wieku od 12 do 18 miesięcy, po parzeniu się w wodzie, i rodzą po 150 dniach ciąży do 8 młodych.

Bóbr z Ameryki Północnej

The

Bóbr jest największym gryzoniem w Ameryce Północnej. Wygląda jak olbrzymi szczur i waży od 16 do 31, 5 kilograma, a maksymalna długość ciała wynosi 120 centymetrów. Bóbr północnoamerykański ma ogon podobny do płata i tylne nogi płetwiaste, które pomagają w pływaniu. Ma również duże pazury na krótkich przednich łapach. Jego zewnętrzny kolor futra waha się od kasztanowca do prawie czarnego. Bóbr z Ameryki Północnej ma małe oczka z membraną, która chroni je przed wodą podczas pływania. Bóbr żywi się gałązkami, kory i krzewami. Za pomocą przednich zębów może upaść ogromne drzewa, aby zbudować siedlisko z bali i miniaturowe zapory wodne. Bóbr północnoamerykański jest nocny i tajemniczy i żyje w koloniach składających się z pary dorosłych i dwóch do sześciu młodych. Kojarzy się raz w roku i dostarcza 3 do 4 młodych bobrów po okresie ciąży 107 dni. Poza tytułową Ameryką Północną bóbr północnoamerykański występuje w Argentynie, Finlandii i wschodniej Rosji.

Oszroniony świstak

Świstak Świstak jest największym członkiem rodziny wiewiórek w Ameryce Północnej. Występuje w alpejskich regionach Alaski, północnego Oregonu, Montany i części Idaho. Świstak Świstak waży od 2, 5 do 4, 5 kilograma, a jego długość ciała osiąga 76 centymetrów w pełnej dojrzałości, zgodnie z Alaska Department of Fish and Game. Świstak Świstak ma krótkie nogi, małe okrągłe uszy i gęsto owłosiony ogon. Jego przednie łapy są szponiaste, aby pomóc w kopaniu nor, a jego futro waha się od białego, srebrnego do szaro-brązowego i ma czerwonawy ogon. Świstak świstak żywi się trawą, jagodami, roślinami kwitnącymi, korzeniami, mchami i porostami. Kojarzy się raz w roku, a samice rodzą od 3 do 8 młodych po 5 tygodniowym okresie ciąży. Świstak świstak żyje w koloniach prowadzonych przez dominującego samca, kilka samic hodowlanych i ich młodych oraz mniejszych samców. Mocują się nawzajem i gwiżdżą, gdy drapieżniki, takie jak orły, lisy i kojoty, są w pobliżu, aby ich odstraszyć i zaalarmować ich kolonie. Świstak Świstak ma żywotność od 13 do 15 lat.

Hutia Desmaresta

Hutia Desmaresta, zwana także Hutią Kubańską, jest największym z gatunków hutii. Ten krępy wszystkożerny gryzoń pochodzi z siedlisk, takich jak las chmur górskich, półpustynne półpustynne góry, lasy pół-liściaste, góry i bagniste obszary na Kubie, według badań na temat różnorodności zwierząt. Długość Desmarest Hutia od głowy do ciała wynosi od 46 do 60 centymetrów, z długością ogona od 15 do 30 centymetrów. Jego masa ciała sięga 8, 5 kg. Grube i grube futro ma odcienie czerni, szarości, brązu, czerwieni, żółci i kremu, a cienki ogon pokryty jest włosami. Hutia Desmaresta ma krótkie nogi i szerokie stopy z pięcioma szponiastymi palcami. Jego dieta składa się z liści, owoców, kory, jaszczurek i drobnych zwierząt. Hutia Desmaresta żyje w parach lub małych grupach, a nocą odpoczywa w wydrążonych skałach i drzewach. Mężczyźni i kobiety zaznaczają swoje terytorium moczem i osiągają dojrzałość płciową po 10 miesiącach. Hutia Desmaresta rodzi cały rok, po okresie ciąży od 120 do 126 dni, do 2 do 3 młodych; i mają żywotność 11, 3 lat w niewoli.

Gambijski Szczur

Szczur gambijski jest jednym z największych na świecie szczurów z widocznym długim, białym ogonem o długości 41 centymetrów. Na policzkach ma woreczki, które są najczęściej używane do przenoszenia żywności. Od czubka do czubka ogona, dojrzały gambijski szczur w sztyfcie mierzy 75 centymetrów. Samiec szczurzego gambijskiego szczura waży średnio 1, 3 kilograma, a samica 1, 2 kilograma, według badań Kruger National Park. Ten gatunek szczura rozprzestrzenia się wzdłuż przybrzeżnej zachodniej i wschodniej Afryki, środkowej Afryki, północno-wschodniego krańca Afryki Południowej i południowej Angoli. Zgodnie z Międzynarodową Unią Ochrony Przyrody (IUCN) w tych regionach populacja szczurów gambijskich występuje w lasach, lasach, na polach uprawnych, a nawet w kanałach przedmieściowych. Gambijski szczur ma długie ciemne wąsy, a futro jest szaro-białe z bledszym pod brzuchem. Jego maleńkie oczy otoczone są czarną opaską na oku, a przednie małe dłonie są białawe, a tylne - purpurowe. Szczur gambijski jest wszystkożerny i żywi się zarówno roślinami, jak i owadami, takimi jak termity i owoce. Po kojarzeniu ma okres ciąży 27 dni, po którym rodzi od dwóch do czterech młodych, którzy opuszczają gniazdo po trzech miesiącach. Szczur gambijski jest nocny i prowadzi w dużej mierze samotne życie, z wyjątkiem hodowli. W niektórych krajach afrykańskich szczur ten został przeszkolony i wykorzystany do wąchania niebezpiecznych min lądowych.

Stan zachowania największych gryzoni

W przeciwieństwie do innych zagrożonych ssaków wspomniane gryzonie nie są zagrożone. Czerwona lista IUCN wymienia je jako najmniejszej troski. Jest to częściowo związane z ich odpornością na środowisko i wysokimi wskaźnikami rozmnażania.

Największe gryzonie na świecie

Gryzoń	Nazwa naukowa	Zasięg	Max. Waga w funtach)
Cabybara	Hydrochoerus hydrochaeris	Tropikalna Ameryka Południowa	232
Bóbr z Ameryki Północnej	Castor canadensis	Ameryka północna	220
Oszroniony świstak	Caligata Marmota	Pacific Northwestern North America	66
Hutia Desmaresta	Piloridy Capromys	Kuba	18.7
Gambijski szczur w kieszonce	Cricetomys gambianus	Afryki Subsaharyjskiej	3