St Pierre & Miquelon - Aktualne francuskie terytoria w Ameryce Północnej
Jeśli pragniesz smaku Francji, możesz być zaskoczony tym, że możesz dostać wersję o mniejszym rozmiarze, znacznie bliżej domu niż myślisz. Zaledwie jedna czwarta odległości lotu Nowego Jorku do Paryża, małe francuskie terytorium zamorskie Saint Pierre i Miquelon leży u wybrzeży Nowej Fundlandii, najbardziej na wschód wysuniętej prowincji Kanady.
Pomimo pozornie odosobnionego charakteru wysp Saint Pierre i Miquelon mają długą historię, ocierając się o przemytników, marynarzy i imperialne mocarstwa. Tylko 300 kilometrów od stolicy Nowej Funlandii, St. Johns, wyspy te oferują kulturę Metropoilitan we Francji w Ameryce Północnej.
Od odkrycia do upadku Nowej Francji
Historyczna historia Saint Pierre i Miquelon rozpoczyna się wkrótce po rozpoczęciu Age of Exploration; seria europejskich podróży do Ameryki po 1492 r. Początkowo odkryta w 1520 r. przez Portugalczyków, Saint Pierre i Miquelon została po raz pierwszy ochrzczona „Wyspy 11 000 Dziewic”, ponieważ dzień odkrycia przypadł na święto św. Urszuli i jej dziewiczy towarzysze.
Pomimo twierdzenia Jacquesa Cartiera o Francji we Francji w 1536 r. Wyspy pozostały niezamieszkane do 1670 r., Kiedy władze francuskie wymieniły tylko czterech stałych mieszkańców. Francja formalnie zaanektowała wyspy w 1670 r., Prawdopodobnie utrzymując je z dala od rąk Brytyjczyków. Pomimo tego posunięcia wyspy zostały wkrótce ponownie niezamieszkane, a następnie przekazano je Wielkiej Brytanii w 1713 roku.
Po zakończeniu wojny siedmioletniej - znanej jako wojna francusko-indyjska w Stanach Zjednoczonych - Francja straciła swoje imperium. Traktat paryski z 1763 r. Formalnie zakończył dominację Francji w Ameryce Północnej, z jednym interesującym wyjątkiem - Saint Pierre i Miquelon - który Wielka Brytania oddała Francji.
Niestety dla Saint Pierre i Miquelon, spotkanie to nie zapowiadało ery pokoju, wyspy zostały zaatakowane jeszcze pięć razy w ciągu wielu dziesięcioleci. Szczególnie niszczycielski atak miał miejsce w 1778 r., Kiedy Wielka Brytania zrównała wyspę i wysłała wszystkich 2000 mieszkańców z powrotem do Francji w odpowiedzi na francuskie poparcie dla amerykańskich buntowników. W XIX wieku Saint Pierre i Miquelon po raz kolejny zostali ukarani za czyny narodu macierzystego, a Wielka Brytania zaatakowała w 1803 i 1814 roku w wyniku wojen napoleońskich.
Czy to europejskie konflikty dynastyczne, rebelie amerykańskie, czy anglo-francuskie walki imperialne, wyspy od wieków są na łasce obcych wojen. Kiedyś część rozległego terytorium znanego jako Nowa Francja, Saint Pierre i Miquelon zachowuje rozróżnienie, że jest jedynym zachowanym kawałkiem tego ogromnego imperium.
Wraki statków, przemytnicy i sympatyści
Podczas gdy imperialny konflikt zniknął z Ameryki Północnej w XIX wieku, wyspy stały się ważnym portem rybackim, zamieszkiwanym przez odpornych rybaków, którzy stawili czoła smaganym wiatrem wyspom. Bogate połowy przyciągały również wielu zagranicznych żeglarzy, którzy wraz z wyspiarzami prowadzili ryzykowne przedsięwzięcie. Wymownie, aż do przełomu XX wieku, wody wokół wysp były znane jako „Usta Piekła”, z ponad 600 wrakami, które miały tam miejsce od 1800 roku.
Co więcej, jeśli ktokolwiek wątpił we francuski rodowód wysp, Saint Pierre i Miquelon posiadają makabryczne wyróżnienie jako jedyne miejsce, w którym kiedykolwiek korzystano z gilotyny w Ameryce Północnej. Gilotyna została przywieziona z francuskiej kolonii Martyniki w 1889 roku. Używana tylko raz, na konwulsyjnym mordercy Josephie Néelu, obecnie znajduje się w muzeum wyspy.
W XX wieku zagraniczne uwikłania ponownie zagroziły wyspom. Podczas I wojny światowej Saint Pierre i Miquelon ponownie ucierpiały z powodu zagranicznych konfliktów Francji. Samce w wieku militarnym wyspy zostały wcielone do francuskiego wojska, 400 żołnierzy i 25% zabitych, co stanowi poważny cios dla tak małej społeczności.
W latach międzywojennych Saint Pierre i Miquelon dodali nowy rozdział do swojej barwnej historii, służąc jako główny port przemytniczy w czasach amerykańskiej prohibicji. Wyspy przeżyły boom, przemycając ogromne ilości whisky z Kanady do USA. Na przykład tylko w 1931 r. Saint Pierre i Miquelon wysłały do Stanów Zjednoczonych 6, 871, 550 litrów alkoholu.
Podczas gdy wyspy (w przeciwieństwie do Francji kontynentalnej) pozostawały wolne podczas II wojny światowej, były świadkami wielotysięcznej wojny i skutków wojny. Po upadku Francji w 1940 r. Wyspiarze faworyzowali Wolnych Francuzów pod wodzą Charlesa de Gaulle'a, ale Saint Pierre i administrator kolonialny Miquelona stanęli po stronie wspieranego przez nazistów rządu Vichy. W związku z tym De Gaulle nakazał siłom francuskim, by szturmowały wyspy, co doprowadziło do udanego przewrotu w Boże Narodzenie 1941 roku.
Po wojnie wyspy przeszły z kolonii do integralnej części Francji. Saint Pierre i Miquelon zostali departamentem Francji w 1976 r., Zanim w 1985 r. Uzyskali tytuł kolektywu terytorialnego. Saint Pierre i Miquelon nie są już tylko odległymi pozostałościami dawnej chwały cesarskiej, ale teraz wysyłają senatora i zastępcę do Zgromadzenia Narodowego Francja. Wyspiarze są pełnoprawnymi obywatelami, cieszą się francuskim prawem wyborczym i ochroną.
Zwiedzanie Saint Pierre i Miquelon Today
Dzisiaj wyspy są tylko 45 minut lotu od St. John's, ale pamiętaj, aby wymienić kanadyjskie i amerykańskie dolary na euro, jeśli chcesz przechadzać się po uliczkach, ciesząc się rzemieślniczymi smakołykami z różnych lokalnych sklepów. Rustykalne zabytki wyspy obejmują małe wioski rybackie, a także historyczne miasto-widmo Île aux Marins - opuszczoną wioskę na małej wyspie obok portu St. Pierre.
Po zwiedzeniu St. Pierre, gdzie mieszka 5500 mieszkańców 6000 wysp, odwiedź wyspę Miquelon-Langlade; który ma ponad 200 kilometrów kwadratowych, jest prawie dziesięć razy większy niż St. Pierre. Miquelon & Langlade szczyci się surowym pięknem, w którym odwiedzający mogą podziwiać dziką przyrodę, zwłaszcza ptaki i jelenie, a także populację dzikich koni i fok. Jako dodatkowy bonus, wiosną, odwiedzający wyspy mogą zobaczyć wieloryby migrujące na Grenlandię.
St. Pierre i Miquelon odcisnęli swoje piętno na historii Ameryki Północnej, będąc w samym sercu wielu wojen i imperialnych walk. Ta historia, w połączeniu z dobrami naturalnymi i kulturalnymi wysp, czyni ten mały kawałek Francji koniecznością, jeśli szukasz wyjątkowego miejsca na wakacje.
