Współczesne ataki piratów według kraju

Do niedawna piractwo było stosunkowo mało znane we współczesnych mediach informacyjnych. Praktyka ta zyskała jednak międzynarodowe uznanie w ostatnich latach (szczególnie w przypadku piractwa somalijskiego u wybrzeży Afryki). W odpowiedzi powstała międzynarodowa koalicja, która ma odpierać piratów wzdłuż wybrzeża Somalii. Koalicja osiągnęła wysoki poziom sukcesu, a piractwo zostało znacznie ograniczone. Mimo to praktyka rozprzestrzeniła się na inne główne szlaki morskie na całym świecie, od Azji Południowo-Wschodniej i Morza Śródziemnego po Afrykę Zachodnią i Amerykę Środkową. Takie piractwo stanowi realne zagrożenie dla podróży morskich, a nadzorowanie masywnych pokosów otwartego oceanu okazało się dość trudne. Prowadzenie działań policyjnych na pełnym morzu wymaga znacznego nakładu zasobów, zarówno pod względem monetarnym, jak i sprzętowym. Ponadto takie wysiłki na rzecz bezpieczeństwa morskiego nie mogą osiągnąć pełnego sukcesu, o ile nie będzie współpracy na szczeblu międzynarodowym.

Współcześni piraci atakują statki towarowe i statki rybackie, które mają towary łatwo dostępne na czarnym rynku i dlatego rzadko kierują ich uwagę na statki wycieczkowe. Mniejsze pirackie gangi, które nie mają środków na przejęcie przewożonego ładunku, często będą wpadać na statek, aby ukraść znaczne ilości statków gotówkowych, płacąc za listy płac i opłaty portowe, a ostatnio obserwuje się częstsze porwania członków załogi do wymiany na pieniądze okupowe.

Kluczowe obszary piractwa morskiego

Indonezja

Ogólne wskazanie mówi, że piractwo ma tendencję do rozwoju w tzw. „Wąskich gardłach”. Na przykład w wodzie otaczającej Indonezję nastąpił wzrost aktywności piratów, dzięki czemu zyskał reputację najbardziej pirackiej wody na świecie. Cieśnina Malakka jest epicentrum dużej aktywności piratów w Indonezji. Duża ilość wartościowych towarów przechodzących przez cieśninę sprawia, że jest to pozycja podatna na gwałtowne ataki.

Somali

Piractwo jest problemem w Somalii od co najmniej 2000 roku. Niestabilność w kraju uniemożliwiła istnienie krajowej straży przybrzeżnej, a duże statki wykorzystały sytuację, wchodząc na wody Somalii. W odpowiedzi na inwazję lokalna ludność rybacka utworzyła grupę obronną. Grupy te porwały zagraniczne statki, które nielegalnie wjeżdżały na statek. W miarę jak ich porwania stawały się coraz bardziej opłacalne, stawały się coraz większą operacją. Tak rozpoczęła się aktywność piratów w Somalii.

Nigeria

Podobnie jak w Somalii, piractwo zaczęło być dużym problemem w Nigerii na początku XXI wieku. Działalność piratów wokół wybrzeża Nigerii jest wyrafinowana i wysoce rozwinięta, kosztem około 2 mld USD rocznie. W przeciwieństwie do działań piratów na Oceanie Indyjskim lub na wybrzeżu Somalii, piractwo w Zatoce Gwinejskiej w pobliżu Nigerii wydaje się nie tylko wzrastać, ale wydaje się coraz bardziej gwałtowne.

Zwalczanie współczesnych piratów

Międzynarodowe wysiłki w zakresie zwalczania piractwa skutecznie przyczyniły się do zmniejszenia liczby całkowitych incydentów związanych z piractwem z maksimum pięciuset ataków w 2010 r. Do około połowy ataków w 2014 r. Miejmy nadzieję, że ten trend okaże się trwały w perspektywie długoterminowej. Piractwo musi być traktowane jak każda inna przestępczość i, podobnie jak wysiłki na rzecz zmniejszenia przestępczości w ogóle, zakończenie piractwa na pełnym morzu będzie wiązało się z poprawą sytuacji społeczno-ekonomicznej ludzi na całym świecie, zwłaszcza w krajach nadbrzeżnych, które są siedliskiem piractwa. Wysiłki te muszą być szczególnie nasilone w Azji Południowo-Wschodniej, która odnotowała prawie trzy czwarte wszystkich ataków pirackich. Dla krajów na zachodnim wybrzeżu Afryki ustanowienie stabilnych rządów będzie prawdopodobnie równie ważne dla zwalczania piractwa, jak ciężkie działania policyjne na tamtejszych wybrzeżach.

Obecnie statki coraz częściej stosują mechanizmy obronne przeciwko piractwu, takie jak drut kolczasty, ogrodzenia elektryczne, wysokociśnieniowe węże wodne, a nawet takie zaawansowane technologicznie wytwory jak „pistolety dźwiękowe”. Ta nowa technologia pochodzi z BAE Systems i jest nieśmiercionośnym działkiem laserowym, które może być użyte przeciwko ruchomym celom oddalonym o ponad milę, które oszołomią potencjalnych piratów.

Piractwo stanowi szczególnie wyjątkowe i poważne zagrożenie dla światowej gospodarki, ponieważ większość handlu międzynarodowego odbywa się za pośrednictwem transportu morskiego. W związku z tym potrzebna jest solidna strategia międzynarodowa, aby poradzić sobie z tą plagą. W tym celu współpraca międzynarodowa musi wykraczać poza zwykłe aresztowanie i ściganie piratów, a także zbadać przyczyny ubóstwa, które mogą doprowadzić wiele osób do życia w przestępczości morskiej. Należą do nich złe zarządzanie, korupcja i brak edukacji, która utrwala cykliczne ubóstwo. O ile problemy te nie zostaną rozwiązane, piractwo raczej nie ustąpi na pełnym morzu.