Comb Jellies - Animals of the Oceans
Galaretki grzebieniowe (Ctenophora) należą do gromady bezkręgowców zamieszkujących wody morskie na całym świecie. Nazwa grzebieniowa galaretka pochodzi od płytek olbrzymich połączonych rzęsek, które biegną w rzędach w górę iw dół po ich ciałach. Galaretki grzebieniowe są największymi stworzeniami, które używają rzęsek do pomocy w ruchu. Galaretki grzebieniowe żyją w różnych środowiskach morskich na całym świecie.
Opis
Galaretki grzebieniowe mają miękkie, przezroczyste i galaretowate ciało złożone z masy galaretki. Ich ciała składają się z dwóch warstw komórek na zewnątrz i podszewki w wewnętrznej wnęce. Stwory mierzą od 4 stóp do 11 stóp długości. Istnieją dwie macki o długości 50 stóp, rozciągające się od pochwy w pobliżu aboralnego końca wypełnionego koloblastami i rzęskami. Galaretki grzebieniowe są bioluminescencyjne i posiadają tkanki białkowe, które przechodzą reakcje chemiczne w celu wytworzenia niebieskiego lub zielonego światła w odpowiedzi na jasne światło. Ponadto mają statocyst znajdujący się w aboralnym końcu, który pomaga w równowadze. Jeśli galaretka grzebieniowa przechyla się do tyłu, statolith i sygnały neuronowe pomagają przechylić grzebień galaretki do jej normalnej pozycji poprzez wyraźne ubijanie rzędów grzebienia. Większość gatunków galaretek grzebieniowych ma owalny kształt z ustami na jednym końcu i porami odbytu na drugim końcu.
Siedlisko i dystrybucja
Galaretki kombinowane żyją na różnych wodach morskich na całym świecie. Są przystosowane do tolerowania szerokiego zakresu warunków w odniesieniu do temperatury, poziomu tlenu, zasolenia i ogólnej jakości wody. Występują głównie w większych ilościach w płytkich wodach ujść rzek i zatok Oceanu Spokojnego. Co dziwne, rozlewanie się oceanu przez ludzi w postaci doków, platform wiertniczych i konstrukcji podwodnych zapewnia wystarczającą ilość miejsc do rozrostu galaretek grzebieniowych. Ze względu na ich zdolność do przetrwania w różnych środowiskach wodnych, zaatakowali morza kaspijskie, czarne i bałtyckie. Od 2013 r. Zostały one zaliczone do najgorszych na świecie inwazyjnych gatunków obcych przez Global Invasive Species Program.
Reprodukcja
Galaretki grzebieniowe są hermafrodytyczne, co oznacza, że obie płcie występują u tej samej osoby. Codziennie uwalniają jaja i plemniki w wodzie przez usta, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Plemniki i jaja dryfują z falami, aż każda gameta znajdzie drugą. Zapłodnione jajo rozwija się w larwę przypominającą mały ctenofor dorosłego człowieka. Jeśli w trakcie rozmnażania galaretki skończyły się jedzenie, kurczą się i kucają na dnie oceanu, dopóki nie natrafią na więcej jedzenia i nie zaczną się rozmnażać.
Dieta
Ctenofory to głównie drapieżniki żywiące się platonicznymi zwierzętami, skorupiakami, larwami ryb i innymi ctenoforami. Zwykle włączają komórki ofiary do własnych macek, zamiast je parzyć. Różne gatunki galaretek grzebieniowych wykorzystują różne techniki, podobne do pająków chwytających zdobycz. Najbardziej zidentyfikowane techniki obejmują zawieszanie się nieruchomo w wodzie i używanie ich macek jako wstęg, wydalanie lepkiej kropli z koloblastów i umieszczanie jej na końcu cienkiej nici oraz zasadzkę na ich zdobycz. Ich przewód pokarmowy obejmuje złożoną serię kanałów biegnących wzdłuż obwodu do centralnego kanału pokarmowego. Galaretki grzebieniowe wydalają się przez usta lub pory analne.
