Rodzime Rośliny Mongolii

Mongolia jest krajem w Azji Środkowej graniczącym z Chinami i Rosją z szeroką gamą gatunków roślin. Rośliny tego kraju dostarczają pożywienia i siedlisk wielu różnym zwierzętom i są wykorzystywane do dekoracji, a niektóre mają również wartość leczniczą. Mongolia ma wiele rodzimej flory z Rosją, Chinami i Półwyspem Koreańskim. Niektóre gatunki roślin w Mongolii są klasyfikowane jako zagrożone z powodu szybko rozprzestrzeniającej się pustyni. Cały region mongolski to zbieżność i koegzystencja roślin pochodzących z wielkiej tajgi syberyjskiej i stepu Azji Środkowej i pustyni. Około 975 gatunków spośród 3000 gatunków roślin kwiatowych znalezionych tam jest wykorzystywanych w tradycyjnej medycynie w kraju. Większość tych roślin jest dzika i przystosowana do ekstremalnych warunków pogodowych w kraju. Wiele z tych rodzimych gatunków roślin występuje w mongolskich Ałtajach, Gobi Ałtaju i regionach Khangai.

Klon amurski (Acer ginnala)

Klon amurski pochodzi z Azji północno-wschodniej, od Mongolii po Koreę, Japonię i rosyjski Daleki Wschód wzdłuż doliny rzeki Amur. Klon amurski to małe drzewo krzewiaste z liśćmi liściastymi, które ma wiele gałęzi, które są zaokrąglone w zarysie, a czasami rosną jako obiekt ogrodowy lub drzewo bulwarowe. Liść jest prosty z podwójnie ząbkowanymi brzegami, ciemnozielony na powierzchni i jasnozielony pod powierzchnią. Klon wytwarza żółte kwiaty, a białe pachnące kwiaty rodzą się w małych wiechach. Owocem klonu jest schizocarp, którego kolor zmienia się od brązowego do czerwonego. Klon może osiągnąć wysokość 20 stóp. System korzeniowy jest płytki i włóknisty, dlatego roślina jest przystosowana do wilgotnych gleb, które są dobrze osuszone. Roślina jest inwazyjna i nie jest uważana za zagrożoną.

Wiąz syberyjski (Ulmus pumila)

Wiąz syberyjski, znany również jako wiąz karłowaty lub wiąz azjatycki, pochodzi z Azji Środkowej, wschodniej Syberii, Mongolii, Rosji, Tybetu, północnych Chin, północnego Kaszmiru w Indiach i Półwyspu Koreańskiego. Jest jednym z ostatnich gatunków drzew występujących w półpustynnych regionach środkowej Azji. Wiąz syberyjski jest szybko rosnącym drzewem odpornym i ma duże rosnące gałęzie o jasnoszarej do szaro-brązowej korze. Prosty liść wiązu ma ciemnozielony kolor z prawie ząbkowanymi marginesami i gładką górną powierzchnią. Kwiat jest polygamo-monociecius z zielonkawo-czerwonym do brązowego koloru. Owoce wiązu są okrągłymi skrzydlatymi samarami z nasionami pośrodku i brązowym, brązowym kolorem. Wiąz ma rozszerzającą się powierzchnię korzenia. Drzewo jest odporne na suszę i może rosnąć w glebie o dowolnej teksturze i jest odporne na zasolenie i zasadowość w glebie. Wiąz jest jednak bardzo podatny na owady, choroby i uszkodzenia herbicydów, co czyni go niepożądanym.

Kwitnąca zimowa rzeżucha (Barbarea stricta)

Roślina pochodzi z Europy i Azji, ale obecnie znajduje się w prawie wszystkich częściach północnych Stanów Zjednoczonych Ameryki i Kanady oraz w dużej części Europy. Zimowa rzeżucha rośnie jako dwuletnie ziele o wysokości od 16 do 32 cali. Dwuletnie lub wieloletnie zioło rośnie w zakłóconych obszarach, takich jak pobocza dróg, rowy i obszary uprawne. Liście mają do 7 centymetrów długości, są pierzaste i płatkowane. Kwiaty są żółte. Ma owoce cylindryczne lub kwadratowe.

Oset mongolski (Mongolia Tugarinovia)

Oset mongolski występuje głównie w pustynnych gruzach, a także na kamienistych zboczach i wśród skał. Zioło jest wieloletnie i ziemskie z prostymi zielonymi liśćmi ułożonymi w podstawową formę rozety. Marginesy liści są drobno ząbkowane i mają średnio szerokość około 2 centymetrów i długości od 2 do 5 centymetrów. Kwiaty ostu są zapylane przez owady i mają biały kolor. Owoc ostu jest nierozerwalny, a jego nasiona są rozproszone przez wiatr. Ostropest mongolski ma typ korzenia alozji. Oset występuje we wschodnich Gobi, Gobi-Ałtaju, Alashan-Gobi oraz w Dolinie Jezior. Roślina jest klasyfikowana jako bardzo rzadka.

Krzew grochu syberyjskiego (Caragana arborescens)

Krzew grochowy jest małym krzewem liściastym dorastającym do 15 stóp wysokości i najlepiej rośnie w dobrze osuszonych glebach. Krzew grochu ma naprzemienne liście i żółte kwiaty. Chociaż roślina dobrze radzi sobie z pełnym nasłonecznieniem, może tolerować pewien odcień. Roślina jest używana do leczenia raka piersi i innych problemów ginekologicznych.

Zagrożenia dla życia roślinnego w Mongolii

Rośliny Mongolii stoją w obliczu zarówno zagrożeń naturalnych, jak i spowodowanych przez człowieka, takich jak pożary wiosenne po suchych zimach, pustynnienie w południowej części kraju i zanieczyszczenie powietrza. Wśród rodzimych gatunków roślin Mongolii, które należy konserwować, są; srebrna kolec Lilia pstrąga syberyjskiego, oszroniona rzeżucha żółta, rozsypująca się słomka i morela syberyjska. Większość stref kraju została sklasyfikowana jako rezerwaty przyrody i obszary chronione jako środek na rzecz zachowania różnorodności biologicznej.

Rodzime Rośliny Mongolii

Rodzime rośliny Mongolii	Dwumianowa nazwa naukowa
Klon amurski	Acer ginnala
Wiąz syberyjski	Ulmus pumila
Mała kwitnąca rzeżucha zimowa	Barbarea stricta
Oset mongolski	Mongolica Tugarinovia
Krzew grochu syberyjskiego	Arborescens Caragana
Silverspike	Spodiopogon sibiricus
Pstrąg syberyjski Lily	Erythronium sibiricum
Yellowcress sędziwy	Rorippa barbareifolia
Rozprzestrzenianie Bedstraw	Galium humifusum
Morela syberyjska	Prunus sibirica