Co to jest żywa skamielina?

Termin „żywe skamieliny” został po raz pierwszy użyty w 1859 r. Przez Karola Darwina w jego publikacji „O powstawaniu gatunków”. Żywa skamielina jest istniejącym organizmem, który bardzo przypomina wymarły organizm znany tylko z archiwów kopalnych. Żywe skamieniałości mają tendencję do przedstawiania powolnego tempa postępu w porównaniu z innymi organizmami, co czyni je identyfikowalnymi przez długi czas. Średni czas między pojawieniem się pierwszej żywej skamieniałości jest dłuższy niż w przypadku zwykłych organizmów. Istnieje wiele przykładów żywych skamieniałości w królestwie zwierząt, takich jak Aardvark (Orycteropus afer), królik Amami (Pentalagus furnessi) i Pelikany (Pelicanus).

Co to jest żywa skamielina?

Ewolucja i żywe gatunki

Mimo że żyjące skamieniałości nie przeżywają prymitywnych cech swoich przodków. Z powodu adaptacji do środowiska z czasem zachowanie i instynkty przetrwania żywych skamieniałości są znacznie bardziej zaawansowane niż ich przodków. Naukowcy twierdzą, że żywe skamieniałości, pomimo szybkiej specjalizacji, wykazują nieadaptacyjne promieniowanie (bardzo niskie tempo ewolucji ekologicznej i fenotypowej), co daje im dłuższą moc przetrwania.

Charakterystyka żywych skamieniałości

Żywe skamieniałości pojawiły się najpierw miliony lat temu i są uważane za pochodzące z okresu aborygeńskiego na podstawie ich wyglądu. Skamieniałości nie muszą wyglądać dokładnie tak samo jak ich nieistniejący krewni, muszą po prostu dzielić tę samą linię i posiadać zarówno wariancje, jak i podobieństwa. Uważa się, że skamieniałości przetrwały wcześniejszy okres, w którym niektóre organizmy wymarły z powodu ich zdolności do przystosowania się do środowiska.

Przykłady żywych skamieniałości

Aardvark (Orycteropus afer)

Aardvark, znany również jako afrykańska świnia lub mrówkojad, jest nocnym ssakiem, który pochodzi z części Afryki Subsaharyjskiej. Nazwa aardvark oznacza świniowate w afrikaans. Orycteropus oznacza grzebanie stopy, a afer oznacza Afrykę. Aardvark jest jedynym znanym żywym gatunkiem z rzędu Tubulidentata. Długi, podobny do świni nos daje zwierzęciu zdolność do wąchania mrówek i termitów do jedzenia. Ostre pazury i potężne nogi pomagają w polowaniu i wychowywaniu młodych. Najbliżsi żyjący krewni Aardvark to ryjówki słoni i złote krety. Aardvarks pojawiły się po raz pierwszy pod koniec wieku paleoceńskiego.

Amami królik (Pentalagus furnessi)

Królik Amami (Ryukyu) jest prymitywnym, ciemnoskórym królikiem znalezionym w Amami Oshima i japońskich wyspach Toku-no-shima. Jest to pozostałość prehistorycznych królików, które kiedyś znajdowały się w Azji. Królik ma krótkie tylne nogi, duże i zakrzywione pazury do kopania i wspinaczki, masywne ciało i małe uszy. Zwierzęta znajdują swój dom na młodych zalesionych terenach w celach ochrony i żywności. Ze względu na ich zdolność do rozmnażania się tylko dwa razy w roku u jednego lub dwóch potomstwa, królik Amami jest uważany za ginący gatunek, którego na świecie pozostało około 3000-5000. Ze strachu przed drapieżnikami, młodzi są ukrywani w ciągu dnia i w nocy w nocy.

Elephant Shrew (Macroscelidea)

Ryjówki słoni są małymi, czworonożnymi owadożernymi ssakami pochodzącymi z Afryki. Nazwa „Słoń” pochodzi od uderzającego podobieństwa długiego nosa do pnia słonia. Inni wolą nazywać je skaczącymi ryjami lub sengis z afrykańskich języków Bantu. Ryjówki słoniowe nie mają szczególnego siedliska, ponieważ znajdują się w pustyniach i lasach i są uważane za jedne z najszybszych małych ssaków. Te ssaki mają łuski na ogonach, długie nosy i chmielu jak króliki. Podobnie jak słonie, ryjówki słoniowe wykorzystują swoje pnie do celów żywieniowych. Są trudne do złapania, trudne do zauważenia, idealne w kamuflażu i bardzo zwinne.

Pelikan (Pelicanus)

Pelikany to duże ptaki wodne z długimi dziobami i dużymi gardłami. Ich układ trawienny może odprowadzać wodę z nabranego pokarmu przed połknięciem. Są one zwykle blado-pierzaste i są blisko spokrewnione z szewcami. Pelikany powstały ponad 30 milionów lat temu i są częstymi zbiornikami wodnymi żywiącymi się rybami, a czasem wężami. Pelikany współpracują w stadach podczas karmienia, polowania, migracji i hodowli.

Czerwona Panda (Ailurus fulgens)

Czerwona panda, znana również jako mniejsza panda, czerwony niedźwiedź lub czerwony kot-niedźwiedź, jest ssakiem występującym w Himalajach i częściach Chin. Pozostało mniej niż 10 000 czerwonych pand, co czyni je zagrożonym gatunkiem. Czerwona panda, blisko spokrewniona z gigantyczną pandą, ma brązowoczerwone futro, długi ogon i chwieje się, ponieważ przednia para nóg jest krótsza. Czerwone pandy żywią się bambusem, jajami, ptakami i owadami. Znane z życia samotnego, zwierzęta są nieaktywne w ciągu dnia, ale stają się aktywne w nocy.

Status żywych skamieniałości

Większość żywych skamieniałości jest zagrożona, a ich liczba nadal spada. Chociaż nie podjęto żadnych odpowiednich działań ochronnych w celu ochrony zagrożonych gatunków, wiele rządów wprowadziło politykę mającą na celu ochronę zwierząt. Podobnie jak ich przodkowie, żywe skamieniałości dostosowały surowe metody przetrwania, dając im możliwość ochrony przed siłami naturalnymi, a także kłusownikami.

Co to jest żywa skamielina?

Ranga	Zwierzę	Nazwa naukowa
1	Aardvark	Orycteropus afer
2	Królik Amami	Pentalagus furnessi
3	Chevrotain	Tragulidae
4	Ryj Elepahant	Macroscelidea
5	Laotański szczur rockowy	Laonastes aenigmamus
6	Okapi	Okapia johnstoni
7	Oposy	Didelphidae
8	Kapibara	Hydrochoerus hydrochaeris
9	czerwona panda	Ailurus fulgens
10	Pelikany	Pelecanus
11	Żółw kłapiący	Chelydra serpentina
12	Olbrzymia salamandra	Kryptobranchus
13	Krab podkowy	Poliphem Limulus
14	Żółw przyciągający aligatora	Macrochelys temminckii
15	Hula malował żabę	Nigriventer z Latonii